बिहीबार मध्यरातमा सकिएको नेकपा एमाले सचिवालय बैठकले टिकट वितरण गर्ने जिम्मा अध्यक्ष केपी शर्मा ओलीलाई दिएको छ । र, एमाले अध्यक्ष ओलीको तर्क छ आफ्नै पार्टी अध्यक्षलाई प्रधानमन्त्रीबाट बर्खास्त गर्न हस्ताक्षर गर्ने नेताहरुलाई विना आत्मालोचना कसरी टिकट दिने ?’
बिहीबारको निर्णय र ओलीको अडानले २७ असार २०७८ मा १० बुँदे सहमति गरेर एमालेमा बसेका नेताहरुले आसन्न चुनावको टिकट नपाउने जोखिम हुन्छ ।
एमाले स्थायी कमिटी सदस्य घनश्याम भूसाल, व्यक्तिलाई निर्णयको अधिकार दिनु एकदमै गलत मान्छन्, सचिवालयले निर्णय गरिसकेकाले ओलीसँग राम्रो विवेक पुर्याउने अपेक्षा राख्छन् । तर टिकटकै लागि आत्मालोचना गर्न भने नजाने उनको अडान छ ।
उनी भन्छन्, पञ्चायतमा पुलिसले कुटेर पिटेर थुनेर यातना दिएर पञ्चायतलाई मान्छु भन्, तलाईं छोडिदिन्छु भन्दा त नमानेर करिब ३ वर्ष करिब जेल बसेँ । ६ पटक गिरफ्तार भएँ । किनभने मेरो मान्यतामा अडिग रहेँ । यो उमेरमा आएर टिकटका लागि कसैकहाँ जाने कुरै हुँदैन ।’
प्रस्तुत छ, पूर्वउपमहासचिव समेत रहेका भूसालसँग गरिएको कुराकानीको सम्पादित अंश :
एमालेले उम्मेदवार हालसम्म टुंग्याउन सकेको छैन । खासमा केमा अड्किरहेको छ ?
नेकपा एमाले वा एमालेको संकटको कुरा गर्दा एमालेलाई मात्रै व्यवस्थापन गरेर हुँदैन । यसको इतिहास, सामथ्र्य, कार्यकर्ता शक्ति र नेपालको वाम आन्दोलनकै व्यवस्थापन गर्नुपर्दछ । एमालेको जिम्मेवारी त्यो हो, त्यो सामर्थ्य पनि एमालेमा छ ।
त्यसभन्दा अलि अघि जाँदा हाम्रो समग्र राजनीति, जसलाई मैले राजनीतिक स्थिरता भन्ने गरेको छु, त्यो राजनीतिक स्थिरतालाई ग्यारेन्टी गर्नुपर्दछ । लोकतान्त्रिक व्यवस्था, संरचना लगायतलाई एमालेले व्यवस्थापन गर्नुपर्दछ । यसलाई नेतृत्व गर्नुपर्दछ । त्यो भन्दा अगाडि एमालेले वाम आन्दोलनलाई लिड गर्नुपर्दछ । त्यसभन्दा पनि अझ अघि स्वयं एमालेलाई एकतावद्ध गराउनुपर्दछ ।
एकतावद्ध पार्ने भनेको नीति, विचार, सिद्धान्त र प्रक्रियामा हो । संविधान बमोजिम हामी चल्छौं कि चल्दैनौं भन्नेमा हो । वाम आन्दोलनको नेतृत्व माओवादीले गर्न सक्दैनथ्यो । एकीकृत समाजवादीले झन् गर्न सक्ने कुरै भएन । वाम आन्दोलनको नेतृत्व गर्नुपर्ने त एमालेले नै हो । त्यो अवसर हामीले गुमाएका छौं । यो एउटा संकट हो ।
दोस्रो, अहिले पनि एमाले आन्तरिक लोकतन्त्रका साथ एकतावद्ध भयो भने आगामी धेरै चुनौती सामना गर्न सक्छ । तर, हामीले केही गल्ती गरेका छौं । गत महाधिवेशनबाट सम्पूर्ण जिम्मा कमरेड ओलीलाई दियौं । पार्टीको नेतृत्व उहाँले बनाउने भन्ने जस्तो गरी गलत निर्णय गर्यौं । त्यसको कारणले गर्दा जिल्लामा पनि ओलीकै प्रतिनिधिहरु भए । गाउँमा पनि तिनीहरुले नै नेतृत्व गर्ने भए ।
स्थानीय तहको चुनावमा पनि करिब करिब महाधिवेशनकै जस्तै भयो । तल्लो तहमा भएका निर्णयमा माथिको निर्णय हाबी भयो । तलका निर्णयहरु जस्ताको त्यस्तै लागू भएनन् । उम्मेदवार हुने प्रक्रिया केन्द्रिकृत गरियो । धेरै ठाउँको उम्मेदवार त कमरेड ओलीले नै तोक्नुभयो, जसको कारणले गर्दा ठूलो क्षति भयो । त्यो क्षति सानो तिनो होइन । कमसेकम अरु ५०÷६० सिट हामीले सजिलै जित्न सकिने थियो ।
हिजो र अस्ति (बिहीबार र बुधबार) को बैठकको कुरा मैले सुनें । गर्नै नहुने निर्णय हाम्रो सचिवालयले गर्यो । सचिवालयको बैठक दुई दिन बस्यो र सबै निर्णय अध्यक्षले गर्ने भनेर तोक्यो । सचिवालयले पार्टीलाई विधि अनुसार चलाउन र संघ र प्रदेशका उम्मेदवार तोक्न सक्दैन भने बैठक नै किन बस्नुपर्यो ? बैठक नै जरुरी भएन ।
बैठक नै हो भने त यस्तो निर्णय गर्दा व्यक्तिलाई निर्णयको अधिकार दिनु एकदमै गलत हो । ओलीलाई निर्णय गर्ने अधिकार त उहाँहरुले दिइसक्नुभएको छ । अब कमरेड ओलीको विवेकले जे देख्छ, निर्णय त्यही हुन्छ । ओलीसँग राम्रो विवेक पुर्याउने अपेक्षाबाहेक हामीसँग अरु विकल्प छैन ।
विगत हेर्दा चाहिँ ओलीले कति विवेक पुर्याउनु होला ?
इतिहास जस्तो बनायौं, त्यस्तै बन्यो । भविष्य कस्तो हुन्छ भन्दा हामीले जस्तो बनाउँछौं, त्यस्तै हुन्छ । एमाले स्वयंले आफ्नो भविष्य जस्तो बनाउँछ, त्यस्तै हुन्छ । निर्णयको हिसाबले कमरेड ओलीले जस्तो बनाउनुहुन्छ, एमाले त्यस्तै बन्छ ।
यो भनेको त तपाईंहरुमा हामीले एमाले बनाउँछौं भन्ने अवस्था पनि रहेन, होइन ?
एमाले त हामीले निर्माण गरेकोे एमाले हो । हामी भनेको सचिवालय, अध्यक्ष, महासचिव, केन्द्रीय कमिटी मात्रै होइन । समाजका असल मान्छेहरुको शीला टिप्दै टिप्दै उठाएको विराट आन्दोलन हो । यो आँखाबाट हेर्दा आज जे जति देखिएको छ, ती अनपेक्षित छन् । असंख्य मान्छेहरुले निर्माण गरेको आन्दोलन हो ।
जस्तो, म विद्यार्थी आन्दोलनबाट आएको हुँ । आन्दोलन नभएको विद्यार्थीकालमा कुनै दिन थिएन । आन्दोलनका कारण वर्षभरि नै जेलमा मानिसहरु खाली हुँदैनथे । केही केही व्यक्तिले प्राण नदिएको त कुनै वर्षै हुने थिएन ।
विद्यार्थीमा जस्तै किसान, महिला, युवा सबैको विराट अभियान थियो । यसको भविष्यको रक्षा गर्ने भनेको ती अगणित सबै मानिसहरुको हो । लाखौं मान्छेहरुको भावना, तर्क, वुद्धि, संवेदना बोक्ने र साझा लिडरसिपले मात्रै पार लगाउनसक्छ । हामी त्यो बाटो अहिले हिँडेका छैनौं ।
तर चुनाव सुरु भइसकेको छ । एमालेलाई कसरी राम्रो बनाउन सकिन्छ भनी यसको विचार, सिद्धान्त, विधि, विधान, पद्धतिमा छलफल गर्ने समय हामीसँग छैन । यसबारे मैले अहिले छलफल गर्नु राम्रो पनि हुँदैन । सचिवालयले कमरेड ओलीलाई उम्मेदवार बनाउने अधिकार दिइसक्यो । उहाँले गुटबन्दी नगरेर, त्यसबाट माथि उठेर निर्णय गर्नुहोस् भन्ने अपेक्षा गर्छौं ।
यद्यपि, १० भाइ र १० बुँदे कुराहरु पनि आइरहेका छन्, जुन अनपेक्षित छन् । नआउनुपर्ने कुराहरु आइरहेका छन् । गएको १० दिनदेखि हल्ला चलिरहेको छ, १० बुँदेहरुलाई टिकट दिइँदैन । त्यसमा आधिकारिक रुपमा भने कोही बोल्दैनन् ।
१० बुँदे भनेको निश्चित १० वा २० जनाको प्रतिनिधित्व होइन । पार्टीभित्र आएको ठूलो समस्यालाई कसरी समाधान गर्ने, पार्टीलाई कसरी जोगाउने, सत्यानाश हुनबाट जोगाउन ३/४ महिना हामी बहुमत राम्रोसँग लागेर एउटा निष्कर्षमा पुग्यौं । वास्तवमा त्यो पार्टीको निर्णय हो ।
तर केपी ओलीको मन जितेन भने एमाले टिकट पाउन त कठिन छ भनिन्छ नि ?
सबै शक्ति ममा केन्द्रित भएको भए पनि यस्तै हुन्थ्यो । अहिले कमरेड ओली अध्यक्ष हुनुहुन्छ र पार्टी कमिटीले नै निर्णय गर्ने जिम्मा कमरेड ओलीलाई दिन्छ भने त स्वभावैले उहाँले चाहे दिनुहुन्छ, नचाहे दिनुहुन्न भन्ने परिस्थिति आयो ।
हामीले जुन प्रक्रिया अपनायौं, यसले फेरि त्यही देखाउने भयो । यदि त्यो सारा शक्ति मसँग हुन्थ्यो भने मान्छे घनश्याम भूसालसँग त्रस्त हुन्थे, डराइराखेका हुन्थे । घनश्याम भूसालको हातमा शक्ति केन्द्रित हुने या कमरेड केपी ओलीका हातमा शक्ति केन्द्रित हुने गलत तरिका हो । यो तरिका लोकतान्त्रिक तरिका होइन, वामपन्थी तरिका होइन ।
हिजो माधव नेपाललाई धोका दिनेले भोलि ओलीलाई पनि धोका दिन सक्छन् । उनीहरुलाई टिकट नदिनु ठीकै हो भनेर राम्रैसँग खुच्चिङ भन्नेहरु पनि भेटिन्छन् नि ?
मैले धेरैचोटी भनिसकेको छु, यो हामी माथिको आक्षेप हो । राजनीतिमा को कता लाग्ने भन्ने खुल्ला छ, त्यो धोकाधडी हुँदैन । जहाँसम्म माधव नेपाललाई त्यहाँसम्म पुर्याएर छोडियो भनेर कसैले भन्छ भने त्यो हामीले लामो छलफल गरेर सामूहिक रुपमा गरेको निर्णय हो १० बुँदे । तर माधव कमरेडले त्यसको अपनत्व लिनुभएन र उहाँ हिँड्नुभयो भनेपछि कहाँ धोकाधडीको कुरा छ र ?
माधवकुमार नेपालले आफ्नो पार्टी बनाएर जानुभयो, केपी ओलीले तिमीहरुले साथ दिएनौं भन्नुभयो । त्यसैले अहिले तपाईंहरु यता न उताको हुनुभयो ।
चिनियाँ कम्युनिष्टहरुले हामी धनी हुन पर्यो भनेर क्रान्ति गरे । त्यो रफ्तारमा विकास गर्दा पनि पेटभरि भात खान, एक आङ लुगा लगाउन, बच्चाबच्चीले पढ्न, आफूलाई आवश्यक पर्दा औषधीमूलो गर्न उनीहरुले ७० वर्षदेखि संघर्ष गर्नुपर्यो ।
हामीले त मुलुकमा समाजवाद ल्याउने भनेका छौं, मुलुकलाई समृद्ध बनाउने भनेका छौं, त्यसअर्थमा यो बाटो त कठिनाइ नै कठिनाइको हो । यो कठिनाइको बाटो हामी सामूहिक रुपमा हिँड्छौं कि हिँड्दैनौं ? यसमा हामी सफल हुन्छौं कि हुदैनौं ? भन्नेले हाम्रो सफलता र असफलताको मापन हुन्छ । संगठनमा, नेतृत्वमा कमजोरीहरु हुन्छन्, तर त्यो गल्तीलाई सुधार्ने संरचना पार्टीमा छ भने कम क्षति व्यहोर्छ । पार्टीभन्दा व्यक्ति ठूलो भइदियो भने आन्दोलनले भयंकर ठूलो क्षति व्यहोर्छ ।
नेकपा एमालेभन्दा व्यक्ति ठूलो भएको हो कि होइन ? यसका अधिकारीहरु ठूला भएका हुन् कि पार्टी ? भन्ने विषयमा पछि छलफल गर्छाैं । यस्ता कमी कमजोरीबारे छलफल गर्ने समय रहेन, पछि छलफल गर्छाैं । अहिले त संसद विघटन गर्नु ठीक हो भनेर विघटन गर्नेहरु पनि यहीँ छौं, संसद विघटन गर्नु गलत हो भनेर त्यसविरुद्ध विद्रोह गर्ने, मन्त्री पद छोडेर सडकमा पुग्नेहरु पनि यहीँ छौं । सबै एक ठाउँ भएर जाँदैछौं । नेकपा एमाले अहिले अप्ठ्यारोमा छ तर अरुको तुलनामा हेर्नुहुन्छ भने हामी अप्ठ्यारोमा छैनौं पनि ।
एमालेले पार्टी बहुमत ल्याउने भनेर अध्यक्ष ओलीलाई नै प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवारका रुपमा अघि सारेको छ । तपाईंहरुलाई टिकट दिँदा त आफ्नै अध्यक्षलाई प्रधानमन्त्रीबाट बर्खास्त गर्न भूमिका खेलेको इतिहास नदोहोरिएला भन्ने के छ र ?
मान्छेको नाम, राशी, कुण्डली हेरेर गर्ने कुरा त एउटा होला । राजनीतिक कुरा हो भने हामीले गरेको भनेको त संसद विघटनको विरोध मात्रै हो । संसद विघटनको कुरा सानोतिनो होइन । हाम्रो मुलुकमा गएको ७० वर्ष भूराजनीतिक शक्तिले खेलेर या हामीभित्र कमजोरी रहेर प्रतिगामीहरुले गर्ने भनेको मुलतः लोकतन्त्रलाई अस्थिर पार्न संसदलाई हान्ने हो ।
राजा महेन्द्रले पनि संसदलाई हाने, गिरिजाप्रसाद कोइरालाले पनि संसदको गरिमा कायम गर्न सक्नु भएन, ज्ञानेन्द्रले पनि संसदलाई नै हाने । नेकपा एमालेले पनि संसदलाई हान्ने हो, अस्थिर पार्ने हो भने संसदको माइबाप को हुन्छ ? यो संविधानको माइबाप को हुन्छ ? हामी होइन ?
संसदको विघटन, जसले संविधानलाई अस्थिर बनाउँछ, संविधानलाई कमजोर बनाउँछ, त्यो नगरौं भन्दा टिकट पाइँदैन भने त जोसुकै क्रान्तिकारी यसका लागि तयार हुनुपर्छ ।
संसद पुनर्स्थापित भइसकेपछि हो नि यहाँहरुले ओलीलाई प्रधानमन्त्रीबाट बर्खास्त गर्न भूमिका खेलेको ?
त्यसपछि पनि उही दुर्घटना भयो नि फेरि । अर्काेपटक पनि संसद विघटन नै भयो । हामीलाई पार्टीको आधिकारिक ठाउँबाट बाहिर लखेटेपछि उत्पन्न भएको समस्या हो । किन लखेटियो भन्ने प्रश्नको उत्तर अहिलेसम्म आइसकेको छैन । हामीलाई जवाफ नदिने हो भने के सावित गर्नुपर्छ भने पटक पटकको संसद विघटन सही थियो भनेर पुष्टि गर्नुपर्छ । त्यसैले यसबारे धेरै छलफल गर्न चाहन्नौं । चुनावको मुखमा धेरै छलफल गर्ने समय हामीसँग छैन ।
संसद विघटन गर्नेहरु पनि चुनावमा जाने, संसद विघटन गरेकोमा विरोध गर्नेहरु पनि चुनावमा जाने भन्ने हाम्रो आम बुझाइ हो । मैले तपाईँले संसद विघटन गर्नुभएको थियो भनेर ओली कमरेडमाथि प्रश्न गर्ने र उहाँले पनि तँ त संसद विघटनको विरोधमा बोलेको थिइस नि भनेर ममाथि प्रश्न गर्ने हो भने विथोल्ने काम हुन्छ ।
तर अहिले त तपाईंहरु यही विन्दुमा हुनुहुन्छ होइन र ?
अहिले त्यस्तो हुँदैन होला भन्ने अपेक्षा गरेको छु । म स्थायी कमिटी सदस्य हुँ, यो सचिवालयले निर्णय गरेको छ । त्यति विवेक पुर्याएको छ होला, यदि छैन भने अध्यक्ष कमरेडले विचार पुर्याउनुहुन्छ होला ।
तर हिजो संसद विघटनको विरोधमा खडा भएकै कारण आज संकटमा हुनुहुन्छ । बोल्न पनि भएको छैन, नबोली बस्ने अवस्था पनि छैन, होइन तपाईंहरुको ?
म रहेको स्थायी कमिटीमा यस्तो कुनै निर्णय भएको छैन । केन्द्रीय कमिटीमा यस्तो कुनै निर्णय भएको छैन । कसैले गरेको छ भने त्यो कमिटी विधि, पद्धति अनुसार छैन । यदि कसैले भनेको छ भने यो होइन है भनेर भन्नु राम्रो हुन्थ्यो । तर भनिएको छैन ।
यदि कसैले यस्तो सोचेको छ भने त यो दुर्भाग्य हुन्छ । चुनावको यो संकटको मुखमा कमरेड ओलीले फेरि यस्तो दुर्भाग्यतर्फ पार्टीलाई लैजानुहुन्छ भनेर कसरी विश्वास गर्नु ?
व्यक्तिगत रुपमा मैले आत्मालोचना गर्नुपर्ने गरी कुनै गल्ती गरेको छैन । पञ्चायतमा पुलिसले कुटेर पिटेर थुनेर यातना दिएर पञ्चायतलाई मान्छु भन्, तलाई छोडिदिन्छु भन्दा त नमानेर करिब ३ वर्ष करिब जेल बसेँ । ६ पटक गिरफ्तार भएँ । किनभने मेरो मान्यतामा अडिग रहेँ ।
तपाईंहरुलाई पो संकट छ, अध्यक्ष ओलीलाई त बहुमत ल्याउँछौं भन्ने आत्मविश्वास होला नि ?
कमरेड ओलीले पनि बुझ्नुभयो होला भन्ने अपेक्षा गर्छु, किनकी हिजो जतिखेर हामी एकै ठाउँमा थियौं, हाम्रो सान सत्ताको चुलीमा कमरेड ओली नै हुनुहुन्थ्यो ।
जब पार्टी कमजोर भयो, हामी सरकारमा रहेनौं । संसदमा हाम्रो हिजोको सान रहेन । त्यसैले व्यक्ति बनेर त हुने रहेनछ, संगठन बन्नु पर्दोरहेछ भन्ने त कमरेड ओलीले बुझ्नु भयो होला भन्ने म अपेक्षा गर्छु ।
तपाईंहरुको मनमा हिजो अध्यक्षविरुद्ध गएर गल्ती गरियो, एकचोटी आत्माआलोचना गरौं न भन्ने छ कि छैन ?
मैले पहिलेदेखि नै भनेको छु, म बोलेका कुरामा म जिम्मेवार छु । जुन घटनामा संलग्न छु, त्यसमा मैले जे प्रतिक्रिया गरेको छु, त्यसका लागि अहिले पनि म जिम्मेवार छु । आम रुपमा मैले गल्ती गरेको छैन ।
स्मरण गराउन चाहन्छु, मैले संसदमा आफ्नो प्रधानमन्त्रीले विश्वासको मत माग्दा अनुपस्थित हुनु, अदालत जानु संसदीय दलको विधान प्रक्रियाको हिसाबले ब्लन्डर हो, कारवाही गर्नुपर्छ । त्यो सीमाभित्र हेर्नुहुन्छ भने मलाई पनि कारवाही गरिनुपर्छ भनेको हो ।
संगसंगै के पनि भनेको हुँ भने यसअघिका घटना, संसद विघटन, फागुन २८ गतेको बैठक, अदालतले एमाले र माओवादीलाई अलग अलग बनाइदिसकेपछि केहीलाई बाहिर राखेर पार्टीको निर्णय गर्ने जे जस्ता काम भए, इतिहासमा हामीबाट भए गरेका कमी कमजोरी हुन् र त्यही कारण हामी अदालतसम्म जानुपर्ने अवस्था आयो ।
म अहिले पनि संसद र यो संवैधानिक व्यवस्थामाथि हुने आक्रमणको विरुद्धमा उभिन्छु । र हरेक क्रान्तिकारीहरु उभिनुपर्छ । यस्ता विषयमा हामी पछाडि छलफल गर्नेछौं । अहिले त चुनाव सुरु भयो । नेकपा एमालेको सामर्थ्यलाई कसरी सम्पूर्ण हिसाबले प्रयोग गर्न सकिन्छ, र नेकपा एमालेको इतिहास, परम्परा, यसको सान, यसको मर्यादा कसरी बचाउन सकिन्छ भनेर हामीले सोच्ने बेला हो । हामी त्यही कुरामा केन्द्रित छौं ।
टिकट नपाए के गर्नुहुन्छ ?
नेकपा एमालेभित्र त्यो तहमा निर्णय होला भन्ने मलाई लाग्दैन । किनकी त्यसो गर्नु भनेको व्यक्तिगत प्रतिशोध हुन्छ ।
व्यक्तिगत प्रतिशोधका लागि पार्टीको विधि, पद्धति उल्लंघन हुन्छ भन्नेमा मैले विश्वास गर्दिन । त्यो बेलामा को कहाँ उभिएको थियो भन्ने हेरेर टिकट वितरण हुन्छ भन्नेमा म विश्वासै गर्दिन ।
आजको परिस्थितिमा यो विश्वास अलिकति धेरै भएन ?
एमालेसँग अपेक्षा गर्नु त स्वभाविक हो नि ! मैले त मेरो राजनीतिक जिन्दगीमा आँखा खोल्दा यही पार्टीमा खोलेको हुँ । अहिले म ६० वर्ष भएँ, यही पार्टीमा छु । मेरो वुद्धि, वर्कत, सक्रियता यसैमा लगाएको छु । अनि यसप्रति भरोसा गर्नेबाहेक अर्काे के हुनसक्छ ?
म मेरो जिन्दगी, मेरो जिन्दगीका प्रतिवद्धताप्रति गौरव गर्छु । त्यसअर्थमा कतिपय कमी कमजोरीका बाबजुद यही पार्टीसँग अपेक्षा गर्ने हो । कहिलेकाहीँ संगठनभन्दा व्यक्ति ठूलो भएजस्तो देखिन्छ । यो संगठनमा आउने भयंकर ठूलो संकटको बेला हो । अहिले हाम्रो पार्टीमा मात्रै होइन कांग्रेस, माओवादीमा हेर्नुस् न को शक्तिशाली छ ? अहिले नेपाली राजनीतिमा नै यस्तो छ । त्यसो गर्दा ऐतिहासिक प्रवृत्ति नै यो हो भने केही कमजोरी हामीसँग पनि छ भने हामी सुधार्दै जान्छौं ।
कांग्रेस र माओवादीमा १० बुँदे गर्नेहरु छैनन्, एमालेमा १० बुँदे छन् नि ?
त्यो पनि हो । अहिले अलि चर्चा कम हुने गरेको छ, तर हामी दक्षिण एसियाको सबभन्दा लोककतान्त्रिक पार्टी हौं भन्छौं । त्यो साख हामीले अलिकति गुमाएका छौं ।
त्यो पुँजी एमालेमा मेरो मात्रै हुँदैन । मुलुकमा राम्रो पार्टी हुन्छ भने त्यो राष्ट्रकै पुँजी हो । हामीले त्यसमा गौरव गरेर आएका हौं । यो बीचमा अलिकति खण्डित भएको छ ।
आत्माआलोचना गरेर टिकट पाइन्छ भने तपाईँ एकपटक आत्माआलोचित हुन बालकोट जानुहुन्छ कि जानुहुन्न ?
मैले अघि पनि भनेँ कि व्यक्तिगत रुपमा मैले आत्मालोचना गर्नुपर्ने गरी कुनै गल्ती गरेको छैन । पञ्चायतमा पुलिसले कुटेर पिटेर थुनेर यातना दिएर पञ्चायतलाई मान्छु भन्, तलाई छोडिदिन्छु भन्दा त नमानेर करिब ३ वर्ष करिब जेल बसेँ । ६ पटक गिरफ्तार भएँ । किनभने मेरो मान्यतामा अडिग रहेँ ।
यो उमेरमा आएर टिकटका लागि कसैकहाँ जाने कुरै हुँदैन । यो त पार्टीको विधिभन्दा विपरीत हुन्छ । अझ माग्न जाने कुरा नै गलत हो । त्यसमाथि आफ्नो मान्यताका विरुद्धमा माफी मागेर टिकट माग्ने भन्ने अकल्पनीय कुरा हो । अनलाइन खबर
